Yusuke Yamatani ได้รับความสนใจเป็นครั้งแรกในปี 2013 ด้วยหนังสือภาพเปิดตัวของเขา “Tsugi no yoru e” นับตั้งแต่นั้น เขาได้แสดงผลงานในระดับสากล รวมถึงที่ KYOTOGRAPHIE International Photography Festival และสำนักงานใหญ่ของ Condé Nast ในนิวยอร์ก การก้าวข้ามขอบเขตอย่างต่อเนื่องทำให้การถ่ายภาพของเขาสะท้อนให้เห็นถึงความคิดที่พัฒนาอยู่เสมอ

―― งานของคุณมีธีมที่แตกต่างกันอย่างมากแต่ยังมีสไตล์ที่ให้ความรู้สึกไปในทิศทางเดียวกัน คุณมีแนวทางสำหรับการถ่ายภาพที่มีสอดคล้องกันเช่นนี้อย่างไร

แม้ว่าผมจะถ่ายภาพคนมามากมาย แต่จริงๆ แล้วผมไม่ได้ชอบการถ่ายภาพตัวบุคคล สิ่งที่ผมต้องการถ่ายไม่ใช่ตัวบุคคล แต่เป็นปรากฎการณ์ที่เกิดขึ้นรอบๆ ผมไม่ได้ใช้การตั้งค่าแสงแบบดั้งเดิมหรือการจัดวางอย่างพิถีพิถัน แต่เป็นเหมือนกับการถ่ายทิวทัศน์มากกว่า ตัวอย่างเช่น แม้แต่ในการภาพถ่ายช่วงแรกๆ หรือซีรีส์ “ground” ของผม คุณอาจคิดว่าผมกำลังถ่ายภาพคน แต่มีบ่อยครั้งที่หน้าของพวกเขาไม่สามารถมองเห็นได้ แนวทางนี้เป็นสไตล์ที่ผมใช้มาอย่างต่อเนื่องนับตั้งแต่ที่ผมเริ่มถ่ายภาพ

―― แสดงว่าคุณสนใจที่จะถ่ายภาพสังคมและปรากฎการณ์มากกว่าตัวของผู้คน พื้นเพด้านดนตรีของคุณ อย่างซีรีส์การถ่ายภาพที่คุณใช้กลองร่วมด้วย ดูเหมือนจะเข้ากับสิ่งนั้นได้ดี ซีรีส์นั้นเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของการถ่ายภาพปรากฎการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยใช่ไหม

ใช่เลย ผมเริ่มเล่นดนตรีในวงพังก์ตอนอายุ 15 และตีกลองมาตั้งแต่ตอนนั้น สำหรับซีรีส์ “Doors” ผมตั้งค่าระบบให้กล้องถ่ายภาพโดยอัตโนมัติเมื่อผมตีกลอง และผมสามารถพิมพ์รูปออกมาได้ทันที เนื่องจากกล้องหมุนไปตามจังหวะ ผมจึงไม่ได้ถ่ายแค่ตัวผมแต่ยังรวมถึงสภาพแวดล้อมและผู้ชมรอบๆ ซึ่งเป็นโมเมนต์ที่เกิดขึ้นเฉพาะที่แห่งนั้น ผมมองว่ามันน่าสนใจ ผมมักจะมองตัวเองเป็นผู้สังเกตการณ์อยู่เสมอ เมื่อผมควบคุมภาพถ่ายมากเกินไป ความสนุกก็จะน้อยลง ผมชอบความรู้สึกที่ภาพถ่ายปรากฎขึ้นมาเองมากกว่าภาพที่ผมตั้งใจสร้างขึ้นมา

อีกหนึ่งภาพที่โดดเด่นที่ถ่ายที่สถานที่จัดแสดงดนตรี WWW ซึ่ง Yamatani ใช้เวลาส่วนใหญ่ที่นี่ในช่วงอายุยี่สิบปีและเป็นสถานที่ที่หนึ่งในเพื่อนสนิทของเขาเป็นผู้จัดการ ภาพถ่ายมีการพิมพ์ภาพพื้นของสถานที่จัดแสดงดนตรีที่มีขนาดเท่าของจริง บันทึกทุกรายละเอียดตั้งแต่เริ่มต้นจนสิ้นสุดค่ำคืน รอยเท้า แอลกอฮอล์ที่หกลงพื้น คราบเหงื่อ และเถ้าบุหรี่ ร่องรอยแต่ละอย่างบ่งบอกถึงพลังงานดิบที่เป็นอิสระของประสบการณ์ที่เกิดขึ้น ณ ไลฟ์เฮาส์ ซึ่งถูกหยุดเวลาเอาไว้ผ่านเลนส์ของ Yamatani

―― เราขอให้คุณจัดทำเรื่องราว 12 หน้าโดยใช้ “DW-5000R” เป็นองค์ประกอบหลัก งานนี้ประกอบด้วยการถ่ายภาพด้วยฟิล์มแบบขาวดำทั้งหมด อะไรคือแรงจูงใจเบื้องหลังการสร้างสรรค์ครั้งนี้

ผมต้องการแสดงการตีความของผมในเรื่องความแข็งแกร่งของ G-SHOCK โดยการนำเสนอร่วมกับผู้คนจากสถานที่ที่ผมอยู่อาศัย ในช่วงแรกเริ่มของการถ่ายภาพ ผมได้รับแรงบันดาลใจจากงานของ Ryan McGinley และ Dash Snow ซึ่งบันทึกชีวิตในแต่ละวันในรูปแบบที่ไม่ปรุงแต่ง ซึ่งประทับใจผมมากๆ ผมใช้แนวทางที่คล้ายกันกับซีรีส์นี้ โดยผมได้ถ่ายภาพผู้คนที่ผมมีความเชื่อมโยงจริงๆ ตั้งแต่เพื่อนที่บ้านเกิดไปจนถึงเพื่อนบ้านในละแวกบ้านปัจจุบันของผม เมื่อเราอายุมากขึ้น สภาพแวดล้อมและแวดวงสังคมของเราก็เปลี่ยนไป แต่เพื่อนสนิทของผมนั้นมีลักษณะเหมือนกันบางอย่างคือ พวกเขาไล่ตามความหลงใหลของพวกเขาด้วยความแข็งแกร่งที่ไม่เปลี่ยนแปลง หนึ่งในบุคคลที่ผมได้ถ่ายภาพคือนักสเก็ตและแรปเปอร์ที่ชวนให้ผมรู้สึกนึกถึงตัวเองในเวอร์ชันที่อายุน้อยกว่า ซึ่งให้แรงบันดาลใจอย่างยิ่ง เวลามีแต่จะเดินหน้าต่อไป แต่ความทรงจำนั้นยังคงวนเวียน ซีรีส์นี้มีความสำคัญกับผมเป็นการส่วนตัว แต่ผมหวังว่าผู้ชมจะรู้สึกถึงสิ่งที่ทุกคนมีร่วมกันเกี่ยวกับเวลาและประสบการณ์ที่ได้จากมัน

―― คุณได้ตั้งกฎอะไรสำหรับเครื่องมือหรือสิ่งของที่คุณใช้ในการถ่ายภาพไหม หรือแม้แต่ในชีวิตประจำวัน

ไม่ว่าจะเป็นแจ็คเก็ตหนังที่ผมใส่ในวันนี้หรือ MITSUBISHI Pajero ที่ผมขับ ผมมักจะเลือกของที่แข็งแรงทนทานที่ผมไม่ต้องกังวลว่าจะเสียหาย อุปกรณ์กล้องของผมก็เหมือนกัน ส่วนใหญ่ผมจะใช้กล้องฟิลม์คอมแพคจากยุค 90 กล้องเหล่านี้มีดีไซน์ที่เท่และเหมือนของเล่น แม้ว่าคุณจะไม่ได้ใช้ฟังก์ชันทั้งหมดของกล้อง แต่เมื่อคุณต้องการ ฟังก์ชันเหล่านั้นก็จะมีประโยชน์ ให้ความรู้สึกที่คล้ายกับ G-SHOCK อยู่เหมือนกัน ตอนนี้ผมกำลังทำงานในซีรีส์น้ำพุร้อนที่พาผมท่องเข้าไปในภูเขา และ G-SHOCK เหมาะอย่างยิ่งสำหรับสิ่งนั้น นาฬิกา G-SHOCK นั้นแข็งแกร่ง ผมไม่จำเป็นต้องควักโทรศัพท์ออกมาดูเวลา ผมสามารถติดตามตารางเวลาของผมได้อย่างง่ายดายโดยไม่ต้องกลัวว่าจะหลงทางเมื่อเวลากลางคืนมาถึง เป็นนาฬิกาเพียงหนึ่งเดียวที่ผมคิดว่าเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับงานของผมอย่างแท้จริง

อะไรที่ทำให้คุณหลงใหลในการถ่ายภาพ

ผมคิดว่าการถ่ายภาพเป็นสื่อที่เหมาะกับบุคลิกของผม ซึ่งเป็นการผสมผสานที่น่าหลงใหลของทั้งความหนักแน่นและการไม่ยึดติด ไม่ว่าคุณจะถ่ายภาพแบบสบายๆ แค่ไหน จะมีบางสิ่งที่ถูกถ่ายเอาไว้ แม้ว่าคุณจะไม่รู้สึกอะไรเลย บางคนก็อาจจะพูดว่า “นั่นเป็นภาพถ่ายที่ยอดมาก! มันถ่ายทอดวัตถุได้อย่างแท้จริง” การไม่ยึดติดในลักษณะดังกล่าวคือสิ่งที่ดึงดูดผม และนั่นก็คือเหตุผลที่ผมสนใจนาฬิกาอย่าง G-SHOCK ที่มีลักษณะเหมือนกับเวลา เรียบง่ายและไม่หยุดยั้ง บางทีการถ่ายทอดโลกโดยไม่ยึดติดกับสิ่งใดเป็นพิเศษอาจเป็นสิ่งที่น่าสนุกมากก็เป็นได้

เสื้อแจ็คเก็ตตัวโปรดของช่างภาพ Yusuke Yamatani ผู้ชอบใช้สิ่งของที่ทนทานในระหว่างการถ่ายภาพเพื่อหลีกเลี่ยงการกังวลเกี่ยวกับสิ่งอื่นใดพร้อมกับกล้องฟิล์มที่เขาใช้ตั้งแต่ช่วงแรกๆ ในเส้นทางการถ่ายภาพของเขา ในเรื่องราวนี้ เขาไม่ได้บันทึกเฉพาะบุคคลที่แข็งแกร่งและภูมิทัศน์ในเมือง แต่ยังรวมถึงวัฎจักรแห่งเวลาด้วย

โปรไฟล์

Yusuke Yamatani

Yamatani เกิดปี 1985 ในจังหวัดนีงาตะ และเริ่มต้นอาชีพของเขาที่สตูดิโอถ่ายภาพหลังจากจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย เขาเดินทางไปทั่วประเทศญี่ปุ่นโดยสานสัมพันธ์กับช่างภาพมากมายและเรียนรู้จากพวกเขา รวมถึง Shomei Tomatsu ที่เขาได้พบในนางาซากิ เขาได้ตีพิมพ์หนังสือภาพถ่ายหกเล่มและจัดแสดงผลงานอยู่หลายครั้ง

Instagram @yusuke_yamatani